De tijd verstrijkt

Langzaam dan wel en naar mijn gevoel wat nutteloos.
Mijn dagritme is echt niet om blij van te worden.
Tot het ochtendgloren wakker dan, als Frank is opgestaan, twee uurtjes slapen.
Daar moet mijn lijf dan weer zo van bijkomen dat mijn armen bijna twee uur dienst weigeren, dat schijnt een fout signaal uit mijn briljante hersentjes te zijn.
Opstaan dan eindelijk, douchen schoonmaken de was of administratie doen.
Een half uurtje liggen, avondeten maken en afwassen.
Dan uitgeput in bed rollen om tv te kijken.
Tussen 24.00 en 01.00 verhuis ik dan naar mijn bed in de slaapkaner waar ik nog 2 a 3 uurtjes met mijn mobiel rommel of een luisterboek luister.
Daarna moet ik van mezelf proberen te slapen en begint de cyclus opnieuw.
Dit alles overgoten met een sausje van steeds meer pijn maakt dat de toekomst soms wat grijs lijkt.
Maar weet je?
Ik houd gewoon vol tot het beter word.
Iemand een betere suggestie?

Published with Blogger-droid v1.7.4